Meydan Okuyor Şiiri - Yunus Akkale

Nasıl bir düşman hepsi ecnebi
Azgında tabana meydan okuyor
Dermansız yara bellidir sebebi
Dıştaki çıbana meydan okuyor

Her türlü fitnesi şimdi vebalcı
Kaf dağında kar var hepsi masalcı
Kehanete inanır hepsi falcı
Din yok ki; imana meydan okuyor

Türk’ün canına tak derde hergele
Tarih tekerrür gark olacak sele
Nemrut sivrisinekle bile bile
Vakit bu âmâna meydan okuyor

Bak gör sarhoşu elinde kadehi
Soyunu sorarsan kaçkındır sahi
Münafık başı da gerçek bir dahi
Öz evlat ozana, meydan okuyor

İnanma sözüne de her zaman pusu
Kendini Deniz sanır bir damla su
Herkes yanlışta kendisi doğrusu
Tüten baca dumana meydan okuyor

Besmele bilmezde aslen inkârcı
Taş taş üstüne koymaz yok bir harcı
Harama alışkın her zaman karcı
Havada uçana meydan okuyor.

İftira eder her gün zehir zemberek
İcraatı terane, gerçek engerek
Köpeğe her zaman efendi gerek
Türk’te asil kana meydan okuyor

Asil kanım varda emelim Turan
İnanırım özden rehberim Kur’an
Nice kış geçirdim kar yağar boran
Bu millet zamana meydan okuyor

Dara düşüp çekmezsen hüznünü
Kuduran köpek gösterdi yüzünü
Dil uzat Kuran’a çekmez sözünü
İlime izana meydan okuyor.

Yunus heba etme tek bir kurşunu
Alnından vur domuzu gebert şunu
Her zaman doldur bırakma boşunu
Dost değil, düşmana meydan okuyor.

27 Nisan 2008 Kahramanmaraş