Mevsimlerin Masalı Şiiri - Fatma Zehra İbiş

Kış, gümüş bir pelerinle iner dağlara,
Sessizliğin içinde bir kraliçe ağlar.
Gökte yıldız, yerde iz yoktur o anda,
Zaman durur, rüzgâr bile usulca bağlar...

Yaz geldi, denizler gülücük açtı,
Karpuz ve çilek yenmeye başladı.
Çocuklar kendilerini sokağa attı,
Tatil sevinci coşkuyla yaşandı.

Sonbahar geldi, altın bir taçla başında,
Yapraklar dökülür, rüzgâr sarhoş yamaçta.
Gökyüzü düşünceli, bulutlar yavaşça,
Veda eder güneşe, sarar her ağacı aşkla.

İlkbahar gelir, çiçekler açar,
Çocukların en sevdiği mevsimdir.
İnsanlar kendilerini sokağa atar,
Ağaçlar tekrar canlanmaya başlar.