Mevsim Normalleri Şiiri - Semra Mutlu

Buymuş yağmurun nehre damlaması,
Bu kadarmış nehrin titremesi.
Yıldırım çarpar gibi bir nesneye,
Yok öyle hayatı etkilemesi.
Gittikçe azalıyor sevişmeler,
Bir alışkanlık doğuruyor.
Yaş yirmi değil, elli
Elime eli değen, ilk sen değilsin ki.
İnanamıyor insan yağmurun biricik oluşuna,
Öyle alışkın ki gökkuşağının kayboluşuna.
O kadar da heyecansız değil aslında bu gönül,
Sanırsın milyonlarca yıldızın toplandığı bir gökyüzü.
Yine de çok şahit oldu güneşin batışına.
Gözyaşı bu, durmuyor yerinde
Dökülüp duruyor her yağmur yağışında.
Yağmur üzerine alınmıyor,
Ağladığın, zaten hissedilmiyor.
Seni sarsan bu gök olayına, uzmanlar
Mevsim normalleri diyor.
Bir kumanda tuşuna bakıyor varlığın,
Unutulman zaman almıyor.