Mevsim Güze Döndü Şiiri - Seleddin Aydın

Bir ilk bahar mevsiminde buluştuk,
İyi,kötü günlerde yoldaş olduk,
Yıllar yılı bir yastığa baş koyduk,
Şimdi mevsim güze döndü neyleyim.

Birlikte tarlaya, çayıra gittik,
Tırpan ile arpayı, buğdayı biçtik,
Pınarlardan nice soğuk su içtik,
Bu gün mevsim güze döndü neyleyim.

Sırtımızla taşıdık ot ile saman,
Üşüdük, terledik biz zaman zaman,
Dizlerimde kalmadı o eski derman,
Şimdi mevsim güze döndü neyleyim.

Bazen dostun acı sözüne şaştık,
Buz üstünde sinemizi haşladık,
Dün koşarken bugün çok yavaşladık,
Bugün mevsim güze döndü neyleyim.

Senelerce el ele tutup yürüdük,
Bazı gün ağladık, bazı gün güldük,
Hazan vurdu yaprak gibi döküldük,
Şimdi mevsim güze döndü neyleyim.

Dağ, bayır demedik, gezdik dolaştık,
Çoban olduk hayvanları otlattık,
Dede, nine olmanın tadına vardık,
Bugün mevsim güze döndü neyleyim.

Elimize diken battı sızlandık,
Bazen hastalandık, bazen nazlandık,
Gün oldu hasretliğin narına yandık,
Şimdi mevsim güze döndü neyleyim.

Yaradan aşımı eyleme zehir,
Canansız gözlerim olmazmı nehir?
Azrail sevenleri ayırır bir bir,
Bugün mevsim güze döndü neyleyim.