Mevlüt Bicik Şiirleri - Şair Mevlüt Bicik

Yine geldi bir sabah-ı bayram
Canım Anacığımın elini öpemedim
Dertlerim çok hangi birine kayıram
Gurbet acısını içimden atıp sökemedim.

Bayram sabah-ı yine büküktü boyunum

Gördüğü acâib mahlûkun benziyordu merkebe başı
Ayakları ise benziyordu arslana, fazla değildi yaşı.

Dedene, Babana, Sana selâm olsun diyerek
H.z.Hüseyinin atının tırnağını öptü eğilerek.

Biz uğramıyalı yine birbirinize mi girdiniz.
Biz sâdıklar kervânından ayrılmayız derdiniz.
Şu sanal âlemde de olsa antep fıstığı yiyorduk,
Kursağımızda bırakarak murâda mı erdiniz.

N'olur gitmeyin, mel'ûn nefsin çanağını kırın.

Sıcacıktı gönlüm, hayatımın yazında
Doyuruyordum karnım rızkımın azında
Dinleniyordu şu rûhum, seherin sazında
Şimdi ise yaşıyorum hayatın sonbaharını.

Yemyeşildi yaprağım ağacımda/dalımda

Tavsiye ile sadâkât net diye bir âile tanıdım
Aralarındaki münâsebet güzel,âhenk’de var
Geçde olsa bu âilenin bir parçası ve yanıdım
Dostluğu menfeate dayalı değil,aramazlar kâr

Ífâdelerinde kibarlık ve nezâket gördüm

Hayât-ı Dünyam, doldu hep çîle
Birilerinden de geldi, birçok hîle
Dostlar sormaz oldu, hâlimi bile
Neredesin yetiş ! Yâ hazret-i Hızır.. (a.s.)

Okuduğum ilimleri, okutamaz oldum

Yıllarca hasretinle ziyâretin özledim
Ravzana varabilmenin yolların gözledim
Muhabbetinle,aşkınla yüreğim közledim
Nihâyet gel dedin ! Sevgili PEYGAMBERÍM.

Dâveti alınca düştüm yollara

Taa asırlar önce o zât’dan aldın ismini
Müsâfir ediyorsun sâhibüzzamânın cismini
Müverrihlar altın harfle yazmış târihe ismini
Ne kadar gururlansan hakkındır karacaAhmedim..

Evet o tarihlerde, hemde duâlar etti o zat

Bunları tanımam amma seni iyi tanırım
Sabah sabah ancak demli çayla kanarım
Şu gurbet ellerde gönülcüğüm kabardıkca
Vatanımdan uzak kalışıma içerlenir yanarım.........Mevlüt

Ezelde yazılmış bu gurbet, evlâd-ı âdeme

Dînime, nâmûsuma, kitâbıma saldırana
Ahlâk-ı hamîdeyi, vatanımdan kaldırana
Bacılarımın başından örtüsünü aldırana
Rahmet okuyacak hâle getirildi bu millet.

Güzel ezânımı, kelâmı Kur’ânı susturana