Mevlânâ Gerek... Şiiri - Mustafa Gözelel

Miskin miskin yatıp,Hakk’ı bilmeyen,
Her kul-a,Hazreti Mevlânâ gerek.
Zâlime susup da çâre bulmayan,
Her lal-a,Hazreti Mevlânâ gerek.

Cânı,O’na yeğler,nefsin azarsa,
Nâdim olup,hem tövbeyi bozarsa,
Gönülde fırtına kopar,tozarsa,
Her yel-e,Hazreti Mevlânâ gerek.

Beşer olan elbet şaşıyor,kesin,
Lâkin,irâdesi vardır herkesin,
Bülbül O’nsuz bilmem,kime çilesin?
Her gül-e,Hazreti Mevlânâ gerek.

Mesnevî’den ar-terbiye alınır,
Ney ile gönüle huzur salınır,
Aşkı bulmak için Mecnûn olunur,
Her çöl-e,Hazreti Mevlânâ gerek.

“Ne olursan ol” da eriş kapısı,
Hak’tan alıp halka verir hepisi,
Hak bâdesi sunar,taşır tepisi,
Her el-e,Hazreti Mevlânâ gerek.

Âh edip yorulmuş,kendin bitirmiş,
Uzun ömre az ibâdet yetirmiş,
Koca okyanusta yolun yitirmiş,
Her sal-a,Hazreti Mevlânâ gerek.

Dergâhına gelen,uslanır oldu,
Ar rahmeti ile ıslanır oldu,
Şehirler Konya’yı kıskanır oldu,
Her il-e,Hazreti Mevlânâ gerek.

Kasım 2008