Mevlânâ Şiiri - Nizamettin Saltan

Bahs-i Ledün ravzâsında cânsın Sen
Şem'-i Şems'ten muktebes ummânsın Sen

Tehlîl ile bülbül olunca cânlar
Uçan kuşa kıble-i cânânsın Sen

Bî-hûş olur döndükçe üftâdeler
Ayne'l-yakîn mir'âtında hayrânsın Sen

Bâr-gâhısın dil-harâb olanların
İblîs'in diz çöktüğü insansın Sen

Semâ fermânınla sekrâna döndü
Fezânın baş kestiği sultansın Sen

Mesnevî, Dîvân-ı Semş, Fîhi mâ Fîh
Mürdelere nefha-i Kur'ân'sın Sen

Mollâ-yı Rûm'sun, Pîr-i münkâdsın
Şeb-i Arûs şevkiyle mestânsın Sen

Nice derd-mend olan devrâna gelir
Nice dil-i bîmâra Lokmân'sın Sen

Tevbe kıran, mücrim gelir erkâna
Yetmiş iki milleti yuyansın Sen.

Çin ü Maçin'den duyar sâdânı
Münkirlere menba-ı îmânsın Sen

Mutrib-i ney olur Türk'ü, Acem'i
Âşıklara melce-i handânsın Sen

Nizâm-ı mebhûtum, bend eyle beni
Bî-nevâ gedâya sâyebânsın Sen

Nizamettin Saltan

2008