Gama soyunmuş,
Kimliksiz naralar damıtır,
Şiirin rahmine!
En hüzünbazından.
Duvaksız kederleri,
Türkülerde zılgıttır ki!
Yazgısı kıyamet bohçası.
Yüksek ökçelidir!
En sağlamından
Metruk sancılar..
Adâplı suskularda
Ağlak bir ninni;
Kınında çığlıklar büyüten,
Yürekte hudutsuz bir ağrı ki!
Kırbaçlar durur
Şairin kalemini!
Metruk sancılar..
Kayıt Tarihi : 18.10.2016 18:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!