Metin Yıldırım Şiirleri - Şair Metin Yıl ...

Hüznüne beleyip neşe yönümü,
Öldürdün giderken aşkı belâlım…
Dert ile yükleyip her bir günümü,
Doldurdun giderken aşkı belâlım…

Hasretin dünyayı verdi ateşe,

O yalan sevdana, ne dağlar aştım,
Uğruna geldiğim yol yorgun artık…
Zamanı hep sana yazıp dolaştım,
Yüzümden okunan yıl yorgun artık…

Titretmez kalbimi, gelse selâmın,

Göz ve kalp,
İki molekül gibi…
Bir atom parçasının,
Baş müsebbibi…..

Sen çözen;

Dargınım her şeye, yüreğim kırık,
Aşk diye sunduğun gülün dikenli…
Dayanmaz uğrunda demirden çarık,
Sevdana çağıran yolun dikenli…

Bir yudum mutluluk, bir bardak zehir,

Hiç bir şey kalmadı o aşka dair,
Bir kuru canım var, al gözün doysun…
Yaşanan sevdalar, hayat vesair,
Ne varsa, Adını Şiirler Koysun…

Ha gayret,
Bu sevda bitti bitecek,
Sen gittin ya bu şehirden,
Üç beş anın kaldı zaten,
Onlarda mecburen silinecek…

Son duyduğum ses,
Beş treninin, o acı sireniydi...
Acı ve yoksullukların şehrinden,
Umudun diyarına,
Bir kişi daha firariydi...

Göz, gördü,
Kalp, sürdü,
Biyoloji terse döndü….

Sen, hücredeki hareket,
Damardaki kan….

Kalk gidelim deli gönül,
Bu el bizim el değilmiş.
Derde salan belli gönül,
O zalım yar el değilmiş.

Sevdan ölmüş nazarında,

Göz duyum,
Beyinde farklı bir algı,
Etkiye tepkiydi,
Kalpteki yangı...

Sendin davranış adı,