Ne söylemiş Veysel bize
Ölüm haktır gelir yüze
Hem ihtiyara,hemde gence
Ölümden de kaçış var mı?
Ömür sanki yeşil yaprak
Alın yazısıymış bu
Bir ömür böyle geçti
Nasıl yazıymış bu
İçlerinden tek beni seçti
Al elma yeşil elma
Erciyes'in başı daim dumanlı
Yüzü gülüyor da kalbi yaralı
Sorar oldum,bu güzel de nereli?
Cemaline baktım sanki bizim oralı
Ey Seyrani,bu dünyadan muradını aldın mı?
Erciyes de bir çoban
Çal kavalı,
Kahpeye,dünya dar
Kancıga,çaldığın sür olsun
Erciyes de bir çoban
Hatırlarım üç,dört yaşında
Bir avluda,tandır başında
Yağmur yağıyor,sicim
Orturuyorum,örtme altında,tandır başında
Ayaklar soğuk,ayaklarda soğukkuyu
Sokaklar ıssız
Sokaklar karanlık
Kanım donuyor sanki artık
Uykum geldi,
Bacaklarım uyuşmuş
Kaskatıyım donmuş kanımın içinde
Yavru şahin iken uçtun yuvadan
Hiç ayrılır mı insan
Anadan,babadan birde bacıdan
Yaz gelsin de Fatih, gidelim Kapuzbaşı’na
Duyduk ki hastaymışsın
Sene kırkbir de düştük yollara
Fakirlikte kader imiş neyleyim
Tekir dediğin de bir atım öte
Durmayın ağalar duman çöküyor
Bende düştüm şu canımın derdine
Niye gamlanırsın divan gönül
Elbet bu kış biter yaz gelir
Cananı canın içinde sakla
Gün değil ömür bize az gelir
Niye gamlanırsın divane gönül
Zamanı değil,bırak
Şiir ile sazı
Sana Allahtan revamı
Bu kara yazı
Ağlıyor oğlanı kızı Kerkük ‘ün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!