Metanoia Şiiri - Mustafa Kaynak 3

Yeni bir hayat göğüsümdeki sanki
Lakin bir şahıs değil, yeniden doğuş içimdeki.
Güzelliği ararken, çirkinlikle tanıştım.
Her merhaba bir yanlış anlaşılmaydı belli ki.

Gördüm, masum gözlerimle gördüm kiri.
Sanki beni içine almaya çalışan kötülüğün vekili.
Sıyrıldım kötülükten, kurtardım benliğimi artık.
Çok geç öğrendim, boş düşüncelermiş zihnin hakiri.

Bir nehir gibi serin, suyu kadar paktık.
Artık zamanlardan bıktık, usandık artık.
Asude zihinler, bu hadiselerden sonra arar durur mantık.
Biz gidelim uzaklara ruhum, ziyadesiyle yıprandık.