Çok uzun zaman oldu.
Gelmedin ya da gelemedin.
Çok uzun zaman oldu.
Mevsimler geçmek ne bilmedi.
Bahar gelmedi.
Çok uzun zaman oldu!
Gerçekten ne kadar oldu hatırlamıyorum.
Oysa geleceğim demiştin.
Seveceğim demediysen de geleceğim demiştin.
Nereye olduğunu söylemediğin için şimdi tüm sokaklarda tüm gün yürüyorum.
Yürümekten nefret etmeme rağmen belki seninle karşılarız diye.
Bu gecenin karanlığın da yıldızlar bile denize dokundu da ben senin gözlerine gözlerimle dokunamadım.
Bilinmezliğin ortasında bir aşk hikayesi bekliyorum aslında.
Bir anda başlasın ve mutlu sonla da olsa hiç bitmeyen bir hikaye.
İmkansız gibi gözükse de tüm fizik kanunlarına karşı gelip gerçekleşecek bir hikaye.
Metafiziksel bir felsefeye baş tutacak kadar büyük bir hikaye.
Süslü laflar ettiğime bakmayın.
O beni anlar çünkü biz onla aynı kitapların içinde kaybolduk.
Gökyüzüne aynı anlamı yükledik .
Bulutlarda aynı şekilleri gördük.
Ne kadar aynıysak o kadar farklıydık onunla.
Olmadığını anlattı olurluğunu anlattım fakat anlaşamadık.
Anlaşamamanın ortasında yine birbirimizle kavga ettik ayrılamadık.
Hiç kavuşamadığımızdan hiç ayrılık hikayemiz olmadı.
Ondan mütevellit biz onla hiçten başka bir şey olamadık.
Kayıt Tarihi : 15.5.2025 22:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!