Mesut Akcan Şiirleri - Şair Mesut Akcan

Ellerimdeki şiir kokusundan tanırsın beni.
Yüreğimdeki beyaz mürekkep izlerinden.
Bütün renkler şirk koşar koyu kahverengi gözlerine.
Bütün sözler seni anlatırken hülyalı.
Ne varsa biriktirdiğim aşk,sevda üzerine.
Sende ilkbaharın serin rüzgârları.Alışılmış özlenen...

Hayat; şiir ve sen
Ve meyvesi aşkımızın
sonsuz büyüyen
Ninniler bezirganı gönlüm şimdi
Çocuk gülüşlerini taklit ediyorum
Bir yaşam büyütmek;

Bana çocukluğunu anlat

Bir an olsun çocuk kal karşımda

Bana düşlerini anlat

Ben hiç unutmam çocukluğumu
Evimizin önündeki harmanı
Çocuktuk...Güzeldi
Günahsızdık,masumduk
Oyunlar oynardık akşamları
Tüm mahalle çocukları

Bugün yine solumdan sevmişim
Taşmak isteyen bir bulut gibi
Ağır,sancılı kalbim

Yıkamazdan evvel düşüncelerimi
Bir kağıt önümde ve çalakalem

Ne olur kal yanımda
BULURSUN
eğirdiğim düşlerin içinde kendini

Ellerimde çığlıkları birikiyor şiirlerin
OKURSUN

yokluğunda öldüm sanırım
zaten yaşasam,
acı çekerdim sensizliğin arka bahçelerinde
dikenler dolanırdı ayaklarıma
koşamazdım hayalinin peşinden

Gözlerin doğuyor seher vakti,
güneşten daha evvel gözlerin.
Kuşlar donmuş gökyüzünde.
Denizin kıpırtısı durmuş.
Ellerini tutmak istiyorum.
Bana uzanmıyor.

Ve ben
Serin bir sonbahar yağmurunda
Rüzgarın kuytu kollarında
Üşüyen yalnızlığımla
Hayaline sarılıp;
ısınmaya çalışıyorum

Öteki zamanları yaşardık seninle
Tutkulu bir kadın bakışı gibi
Teklifsizdi yıldızlar
Öyle cömertti
Bize karşı bahar
Öteki zamanları yaşardık seninle