Bende bu sevdâ var iken, sen yine mestâne gönül
Aşkla dolup anbean oldun bana dostâne gönül
Loş geceler aydın olur, hep yüreğim neş'e bulur
Gökteki mehtaptır o cânan ki ne şâhâne gönül
(Müf te i lün / Müf te i lün / Müf te i lün / Müf te i lün)
(7 Mart 2008/ İstanbul)
Timur İlikanKayıt Tarihi : 7.3.2008 22:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
CEVRİNE TÂLÎB OLARAK ŞAVKINA PERVÂNE GÖNÜL. YANMADA DERMÂN ARIYOR BELLİ Kİ DÎVÂNE GÖNÜL. HÂR İLE HARMANLANACAK DİLLERE DESTÂN OLACAK, KENDİNİ LEYLÂ SANACAK YÂR YİNE EFSÂNE GÖNÜL. Sevinç ATAN
TÜM YORUMLAR (1)