12.05.2003 Trabzon
Bozkırda daha bir heybetle batar güneş,
Daha estetikçe de doğar açık ufuktan.
Dönme dolap misali aylar, yıllar döner de,
Yine içine çökeceğimiz bir koltuk sunar bize yaşam.
Ve en yükseğe çıkardığında seni,
Ari gözlemlerinin sonucunu tayin ederken acı fakat doğru söylemlerini çekeceğin bir yoldaşı davet eder sana: meşakkat.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta