Yıldızlara methiyeler dize dize.
Beden pusulaysa eğer
Ayaklar denizi gösterir
Ve baş gökyüzünü.
Gözlerim akıyor avuçlarıma.
Gözlerim eriyor günahtan.
Şehrin titrek ışıkları ve
Mezardaki ölülerin soğuk nefesiydi
Yüzüme çarpan.
Ne kadar da zormuş dedim,
Peygamberlerin imtihanları.
Sahi onlar da imtihandaydı ya.
Bir gün sen ve ben
İnsanlığın hüznünü taşıyan lacivert gök altında
Konuşmadan ama ağlayarak
Sessizce, sadece yürüyeceğiz.
Fark etmeden cümlelerime kondurduğum
Ve ben az önce uyandım,
Teması kara kelebekler olan bir kabustan.
Oysa ki böyle olmasını hiç istemedim.
Sen de biliyorsun ki bunu;
Eteklerine buluttan tüller dikilmiş
Bir gelin kadar temiz ve beyazdık ikimizde.
(1)
İçimde yenilgi yenilgi bir isyan büyüyor.
Nefsimden değildir bilirim,
Ama en az onun kadar suçlu ve kahpe,
Kokuşmuş bir düzene karşı.
Çıkacağım bu şehirden,
Yüreğim soğuk, metal bir kütleye çevrilmiş olarak
Hak'da geçersiz şarkılar söyleyeceğim
Ardıma bakıp.
Ve ardıma bakıp derin bir ' ah! ' çekeceğim
Ben kendimden uzaklaşmış olarak.
Öyle yalnızız ki biz,
Şimdi yalnızca kelimelerin kalesi korur bizi.
Ne ki insan ses ister ve can...
Hayallerim karanlık.
Karanlık zihnimden, en layık hediye.
Ve ben dönüşürüm gece on ikiyi vurunca,
Kalp kelimelere mağlup ordu.
Ölüsüyle, canlısıyla hepsine mezar.
Mısır Sfenksi,
Babil Zigguratı;
Petra, antik kent.
Hepimiz bir helakın artıkları.
Rüzgar sen es yine
Ama usul usul değil
Yalnızlığımı yüzüme vururcasına
Yüreğimi benden koparırcasına es bu kez.
İliklerime işlesin, içimdeki boşluğu doldursun nefesin.
Zihnimin en karanlık dehlizlerine nüfuz et
Ey yerdeki ve gökteki,
Gönlümü dolduran mavi adına!
Ruhum serin rüzgarlara muhtaç.
Kimsesizliğin o buruk ve karanlık kuyusu
Bir hal ki gece kuşları eşlik eder
Bu hüzünlü yalnızlığa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!