Doğru sözlü diyerek, dokuz ilden kovsalar;
Onuncu da ben yine; hak kelamı yeğlerim!
Tam tersini yaparak; haksız iken övseler;
Mahvolurum o zaman, Hak yanında neylerim?
Oradan da çıkarıp, bir kafese koysalar;
Yarıladık nerdeyse, Ramazan’ı bu yıl da;
Ama bazı nadanlar, saygı bile duymuyor!
Kâfir olan gitmezdi, bir zamanlar şu yolda;
Bizim yerli zındıklar, gavura da uymuyor!
Ne kötülük gördün ki, hasım oldun bu aya?
Dünya fani diyorsun ve de; ömür ne kısa;
Buna rağmen o gönlü, niye verdin nakıs’a?
Şura daru-l hizmettir, ücret yeri değildir!
Böyle ise görüşün; bu ne ifrat meyildir?
Kalbini yalnızca aç sahibine;
Na-mahreme açarsan,,ihanet olur!
Sahibi kim dersen; bakıver dine;
Ondan gayri yar, bil muhannet olur!
Şu dediğin lafa bak!
Deli misin veli mi?
Ve yediğin halta bak!
Bu hal veli hali mi?
Senin gibi bir gafil;
Sona erdi konukluk, yolcu yine Ramazan;
Bitti ruhun baharı, çöktü kasvet ve hazan!
Seksen yıllık hasene, karı oldu Mü’minin
Kazandırdı sırf nar’ı, alçak nefse ram’a zan!
Çağdaşlara (!) aldanıp, terk eyledin şu dini!
Artı; bir de dinine, besliyorsun sen kin’i?
Nasıl hasım olursun, bilmediğin bir şeye?
Söyler misin bana sen; ne zannettin bu dini?
Şayet arzun ermekse, Hak indinde kemale?
Ver daima sen önem; iman artı; amal’e!
Mürşid ise sıkıntın; oku kitap sünneti;
Hayatına düstur et, ol neşrinde amele!
Gördün mü ki Levh’i sen;
Dersin; kara her yazım(!)
Görmediysen onu sen;
Hak takdir’i et hazım!
Rab kuluna zulmetmez;
Deme; sınavım yaman!
Dayan kardeşim dayan!
Bıkıp deme; el-aman!
Dayan kardeşim dayan!
Çekilmezse bu çile;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!