Küçük bir baraka yaptım , sensizliğimin yanı başına.
Üşüdük biraz :
Harlanmasını bekliyoruz , göğsümdeki kor alevin
Yok da artık, dokunduğunda içimi ısıtacak
O efsunkar ellerin.
Hiçbir harf yetmez, seni anlatırken saman sarısı bir kağıda
Yaksam içini sayfaların, ısıtmaz yeterince
Sen lazım bir bana, güneş tenin
Sen lazım bir ; yaslayacak bağrıma
Sen varsın biliyorum
Uzaksın
Bir çocuğun yaptığı yapbozcasına hissettim kendimi;
Sensiz gecelerde ,
Parçaları eksik, varlığı kabul…
Hüsranla sonuçlandı varmak istediğim her yol ,
Cesaretim yoktu da aslında gitmeye ; ıssız bir patikaya
Yıldız yağıyor bu gece sevdama usul usul
Çabuk yakala bir tane ey gönül
Dile bizi , kavuşalım eskiye
Ya da bırak beni , alışayım sensizliğe
Sensizliğe nasıl alışır ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!