Mert Heper Şiirleri - Şair Mert Heper

Basit bir davet değildi seninki
Sıradan bir çağırış değil
Her zamankinden farklıydı bakışların
Ve benim hep sanaydı kaçışlarım
Adını çağırıyordum olmadığında
Gelebilmek için yanına

Ölsem kim gelir mezarıma
Bilirmisin seni ne kadar sevdiğimi
Anarmısın ismimi birkez
Açıp ellerini bir dua yollarmısın ruhuma

Ölsem kim gelir mezarıma

Kimse diye geçti aklımdan
Küçük bir tebessümün
Hançer gibi vurdu bana
Her gecenin sabahında aklımda olacaksın
Bile bile
Dirensem yanımda olmayacağını da bile bile

Kısa bir aşkın anatomisi bizimki
Kısa ama bende büyük bir aşkın
Keremin aştığı gibi çölleri
Gelmek istiyordum yanına
Ama güçlü değildim okadar
Çölleri aşamazdım

Sana sevgimi getiriyorum
En saf en temiz haliyle
Al onu avuçlarının arasına
Ama sımsıkı tutma
Sıkma sevgimi
Zaten gidemez başka bir yere

Umutsuz çaresiz
Gelişini beklemekle geçiyor zaman
Hiç kimseyi beklemediğim şekilde
Bile bile sebepsiz

Gözlerin dudakların

Eller dokunmak üzereyken birbirine
ve gözler son kez sarılırken hasretle
Biteceğini bilir, gideceğini bilirsin sevdiğinin
Gitme diyemez öylece kalakalırsın
Gülümsersin ve oda gülümser uzaklaştıkça senden
Girmiştir bir kez şeytan aklına

Pembe renkti
Sever gibiydim pembeyi
Tam dokunacakken tenine

O evin önünde
Olmaz dedi bir ses içimden

Anlamazdın hiç beni
Bilmezdin sormazdın
Belkide istemezdin sormayı bilmeyi
Sevdiğini söylerdin bana
Ama ben söyleyince sana!
Anlamazdın hiç beni

Sen gittin ya o gece
... kar yağdı yüreğime ince ince
Gitme derken içimden hece hece
Ruhum hasta

Ruhum hasta