adını unuttuğumuz ne çok yüzlerimiz
ne çok bakarız dağlara birikir bir şehir
korkularımız birikir
yalnızlıklarımız kalabalıklaştıkça
yüzlerimiz ve unuttuklarımız
değirmenlerde un saçlarda iplerde un
serile sere çoğalır çizgilerimiz
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
