O geceler ki içimdeki yalnızlığın tek şahidi
Feryatlarımın tek sahibi
Alırım gecenin yalnızlığını kollarıma
O da sarar beni tüm karanlığıyla
Gece ve ben bir bütün oluruz
Kimsenin ulaşıp dokunamadığı o noktada
Yokluğunla seni yaşamak
Meydan okurken yaşanmamışlıklara
Seni sensizliğinde yaşamak
Can yaksa da
Yürek parçalansa da
Karlı koymak mıydı tüm bunlara? Uzaklar girmişti aramıza
Aşkın kollarında kıvrandı bu can
Yandı ateşler içinde
Aşkın rüzgârlarında kavruldu
Vazgeçmedi aşktan âşık olmaktan
Aşk onun içindi
O aşk için
Yatağım darmadağın geceden kalma
Tenimde senin izlerin var
Kokun üzerimde sen kokuyorum.
Tadın dudaklarımda
Gecenin izleri ruhumda
Rahat bırakmıyor beni
Gözlerinin siyahında sabahlamak ahh yar
Güneşin ilk kızıllığını kollarında yaşamak
Nefesin dolarken nefesime
Sana açmak sana açılmak
Yarına gebe umutlarla
Sancılarında kıvranmak
Kırık bir aynayım şimdi
Cam kırıkları dolu her yer
Her parçada hayatım yansıyor
Parça parça…
Toplamaya çalışıyorum ellerim kanıyor
Çektiğimiz acılar kadar insanlaşırız
İnandığımız kadardır yüreğimizdeki kanamalar.
Yüreğimdeki çatlakları kapatamıyorum artık
Sadece düştün ve dizin kanadı
Hadi çocuk kalk ayağa
Bu ilk düşüşün değil ve olmayacak
Bırak zırlamayı kimse duymaz seni
Bekleme yardım falan
Tutan olmaz elini.
Seni seviyorum demek bu kadar zormuş bilinmez
Sevgim hissedilmez aşk gibi sevda gibi
Ardından el sallar gibi el sallarsın
Yüreğini verdiğin gider çünkü
Dur diyemezsin gitme kal
Sözcükler düğümlenir boğazında da
Prangalanmış bir hayatın
Esir ruhlarıyız
Zincirlemişler bizi
Ellerimizden ayaklarımızdan
Yüreğimiz zincirli
Bedendeki prangalar onun eseri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!