Merhamet Çınarı Şiiri - Mehmet Şerif Cebe

MERHAMET ÇINARI

İnler, yanı başında, umarsız insan,
Bir yudum su ister, kardeşin, perişan!

Görmez, şiş göbek, tok sırtlanlar!
Azdı gittikçe, katı kalpli canavarlar!

Allah'tan değil, sarı ayıdan korkanlar!
Ciğeri yanık anne, bizden yardım umar!

Babanın acı feryadı iç parçalar!
Yoksa acıman; varların neye yarar?

Sızlamıyor yüreğin “uygarım” dersin!
Acımamak mıdır, yasanızca uygarlık?

Hala, " insanım" der, utanmazca!
Acıdınız petrole; insana acısanıza!

Dünya savaşlarının nedeni; hırsınız,
Güven vermiyor, timsah gözyaşınız!

Karadır yüzünüz, üç yüzlü cambazlar!
Duymazsınız mazlumu, hokkabazlar!

Gözü hep leşte, fırsatçı akbabalar!
Duyarsız "beşler" ses çıkarmıyorlar!

Savunmasız, parçalanıyor alınlar!
Bu kadar sessiz mi olacaktı insanlar!

Boğuldu bebekler, süs havuzunuzda!
Battı güneş, çocukların dünyasında!

Döktünüz içlerine, kurşunlu asit,
Kara vicdanınıza tarihtir şahit!

Kör, sağır ve dilsiz deve kuşları,
Yıkılsın gökdelenlerinizin katları!

Malınız mülkünüz oldukça var,
Yoksa merhametiniz, neye yarar?

Elinden tutmak çaresizin, zor mu?
Eksik olsa; ıstakozunuz çok mu?

Eksik olsun, salyangoz ve havyarınız,
Bir gün kuruyacak yağlı kuyularınız!

Titrer dindaşın, taş mı kesildi kalbin?
İnler enkazın altında binlerce kardeşin!

Yardıma koşanları örnek alsanıza!
Yardıma çağıranlara el uzatsanıza!

Bölüşün evinizi “yardımcılar” gibi?
Bölüşenler sizden daha zengin mi?

Güldürsün soluk yüzleri yardımınız!
Eksik kalsın, Hawai'de neşeli turunuz!

Taşla mı dolduruldu yüreğiniz?
Kurumak üzere susuz yaprağınız!

Gönül yoksulu, yoksulların en yoksulu,
Gönlünüz siyah sıvının sevgisiyle dolu!

Aydınlatır yıldızlar sizi de, bizi de,
Alırsınız siz güneşin ışınlarını, biz de!

Tükenmez, siyah elmas aşkı sizde,
İpeksi acıma, çiçek açtı gönlümüzde!