Merhamet Şiiri - Tahir Özdemir

Bahtımın varlık sahası daraldı
Ruhum bunalımda
Göğüs kafesimde onca kosta kırığı
Dilim şekerlik olsa ne
Her harf ayrı zehir
Benliğimin varlık sahası kasvet
Ruhum ziyan çilede kimin için
Yaşama sahasından çıktı benliğim kimin için
Nefes alma baygınlığı yaşıyorum her an
Gögüs kafesimde onca kosta kırığı
Renklerin anlamı kalmadı
Kapsama alanına değil
Kendime de kapalıyım
Toprağı çiğnemiş gibiyim sanki
Güneşten aydan yıldızdan sürgünüm
Dosyalar gönülsüz
Çatım eğri
Bacam yarı sıvalı
Tahtalar yan yana değil
Ben miras değilim
Ev mi miras sanki

Pencereme konan kuş gölgemden kaçıyor
Sana geldim diyenim köşe bucak kaçıyor
Köle gibi gidip geliyorum bir uçtan bir uca
Göğsüm acıyor ruhum direniyor
Bedenim isteksiz olsa da

Bahar gelmiş mezarlıklara
Koca çınarlarda ötüşen kuşlar duruyor
Bahar gelmiş yem yeşil
Yeşillerin aralarında beyazlar
Merhamet orada mı yatıyor