Merhaba Sevgilim Şiiri - Rıdvan Akyüz

Merhaba sevgilim,
Merhaba çocukluğum.

Nasılsın demeyeceğim bugün sana,sensiz iyiyim demenden korkuyorum.
Ben iyi değilim aşk,
Unutulmuş biri ne kadar kötüyse o kadar hiçim,yıpranmış bir sehpa ne kadar kirliyse o kadar berbatım.
Yorgunum oldukça.

Sensiz, bir dakikada üçyüz altmış beş günüm ben,
Dilsizim,
Fotoğrafısızım,
Dinsizim.

Özür dilerim aklımdan çıkaramıyorum,
Hatırlıyorum da,
Pamuk telli saçların çürümüş omuzlarıma düştüğünde
Kudüs gibi mübarekleşiyordum.
Tenimde dudağını hissettiğimde,
Yetim bir çocuk olmaktan kurtuluyordum.
Ellerini ellerime kelepçelediğinde ocak ayında yaz geliyordu bedenime,
Ben yanıyordum...

Gözlerin vardı sonra,çocuksu..
Sokağa adımını attığında utanırdı bulutlar,
Bırakamazdı üzerine yağmur tanelerini,
Paha biçilemeyen kalbin vardı,o kadar şeffaf,kırılgan...
Kırdım,parçaladım.

Gözlerim Karadeniz bölgesi kadar yağışlı şimdilerde,
Ege kadar sıcak değil içtiğim hiçbir çay,
Seni özlemek,seni yaşayamamak en ağır suçtur artık bu mevsimde.
Bir adım attın uzaklaştın benden,
Dünya çöktü üzerime.
Bir sevginin enkazı dedikleri adam benim şimdi sevgilim,
Zamanı geldi artık bu şehirden,
Bu bedenden istifa etmenin,
Paslı bir hoşça kal ilet kulaklarıma da,onaylanayım.

Şimdi sonra ki her gün için;
İyi ol,
Çayını soğutma,
Sigarayı bırak,
Alkol alma,
Beni unutma.
Yoksun,
Ben soğuğum,
Ben cesedim,
Sen hep beyaz kal,
Benim kal.
Öpüyorum yıpranmış ruhundan...