Ahı Var Şiiri - My Poem Halil Köse

Gözünden dökülen her damla yaş,
Alev toplarına dönüşür bir gün.
Her şey acı çekmeye başlar;
Dağ, taş dayanmaz mazlumun sessiz çığlığına.

Kibir kulelerinden zafer çığlıkları,
Kazandım naraları duyulur.
Bilmez ki mezarlar nice zalimlerle doludur;
Fani dünyanın hesap yolculuğu uzundur.
Gün gelir, yaptığın her kötülük çıkar karşına.
Haşa kul bilmez, bilmez, aldanır.
Bir gün herkes en acı çektirdiği yerden hırpalanır...

Gönül kalelerini yıkmak için
Ömrünü kötülüğe mi harcadın?
Garibin gözyaşını dökmek için
Hangi zalimin kan havuzunda yıkandın?

Hey vicdansız, gözünü hiç kırpmadın;
Masum, tertemiz bir sineye
Zehirli mızrağını sapladın.
Hesabını Allah sormaz mı sandın?
Kendine de mi acımadın?

Mazlumun vahı var, eyvahı var;
İki cihanda ahı var...
Vicdanı yakan bin türlü hâli var.

Hangi kötülüğün karnında beslendin?
Kendini bu hâle nasıl getirdin?

Kır, dök; böyledir hayat diye kim öğüt verdi?
Doğduğunda sol kulağına kötülük,
Sağ kulağına zalimlik mi üflendi?

Hüzün gözyaşları yere düştüğünde
Kalp yanar, yer ağlar, gök ağlar.
Bir mazlumun ahı tüm dünyayı yakar.
Hiç mi işitmedin, bilmedin?
Yalvardık, yakardık; dinlemedin...

Hey zalim, nedir bu yaptığın?
Farkında değilsin gafletin, ahın;
Gönül Kâbe’sidir yıktığın...

Yaşattığını yaşamadan kimse ölmezmiş...
Kazandım diye mi seviniyorsun ey zulüm?
İyiler defterinde adının üstü çizilmiş;
Mızrabın dokunduğu her telden
Adına beddua tütükleri söylenmiş.

Doğru neyse söyledim, yine söylerim.
Hak’ın yolunda çark etmez nefesim.
Sanma ki Halil de korkar, ürkektir şiirlerim...
Kalleşce pusu atsanda, korkarsam namerdim.
Kalemimle kirli yüreğine
Mısraları kazır da giderim...
Zalimliğine küfreder, yüzüne tükürür de giderim...

-