-arkadaşlarıma
merdiven ki
yolu hep aynı
inerken çıktığım
simalar aynı
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




eğer bir merdiven varsa o da zamandır
vede şule çok güzel anlatmış o merdiveni..
çıkışları ayrı,inişleri ayrı zevk yada hüzün...
o yüzden yaşasın asansör :)
Sule, her inisimde cokkkk seyler kazanmis oluyorum...her inisimde...tebrikler...ruhuna saglik...
herşeyin sebebi sensin, çıkan da sen inen de sen
Yüksek ucmak cok hostur, ama inemsi cok cabuk, cok kolay ama bir o kadarda cok acitir
Sevgili Şule, inişler olmasa çıkışların tadına varılmaz gibi geliyor bana...
Düşündürmeye devam, tebrikler...Sevgiler...
Sevdiğim ve kafa yorduğum bir konuyu işlemişsin Şule...Ancak gafiller çıkmanın 'artı' ve inmenin 'eksi' olduğunu düşünürler. Yaşam bir tür eksilme ve çoğalma sürecidir. Kişi çıkarken de, inerken de eksilebilir veya çoğalarak zenginleşebilir. Atılan her bir adım kimliğimizi ve kişiliğimizi yeniden tarif eder, bunu unutma. Doğduğumuz andan ölüm anına kadar kesintiye uğramaksızın sürüp giden bir değişim sürecinden geçeriz hepimiz. Bazılarında oldukça bilinçsiz, bazılarında ise seçilmiş bir kararlılıkla seyreden bilinçli bir değişimdir bu. Önemli olan o merdivenden inerken bile kendimize birtakım 'artı'lar kazandırabilmektedir hüner. İşte bu yüzden o merdiven sıradan bir merdiven olmaktan çıkar ve kişiye özel bir hale gelir....Sana çok sevdiğim bir yazar olan dostum Serdar Turgut'un bir cümlesiyle veda ediyorum. 'Bilmem anlatabiliyor muyum?...' O da bunu Amerikalılardan sahiplendi ya neyse, önemli değil zira adeta tapulu malı gibi oldu sonuçta. Ben de çok sever ve sık kullanırım....
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta