Merasim Şiiri - Mehmet Ay 2

**********MERASİM************

Uluyan uyuz köpek enikleri,
Havlamaya başlar, kedisiz köyde.!
Vatan millet, ve sakarya dedikleri,
Kurgudur ülgeler, söylenir dilde

Yolları bellidir, leşlere konmak,
Arpacı olana ön arka olmak,
Doymayan gözlerde, siyaset yapmak,
Kiralık ayılar, uyuyor günde.!

Saçmanın daniskası sözde çıkar,
Temeli sağlamdır, talimler yapar,
İbişler gurubu, el çırpar bakar,
Adalet diyince, yüz süzer halda.!

Atları kırdır, tuzunda kuruluk,
Elleri ılıkta, mübah her yolluk,
Baltayı bileyen, arka olguluk,
Yumruklar sıkılır, gün gelir yolda.!

Bölücü dediler, ikiye üç bir,
Göbekler şişiyor, hak yiyenler sır,
Soytarı kılıklı, el aç hakka ver,
Oğlanlar kiralık, din denir sonda.!

Dürüstlük kalmadı, vah idare eden,
Rağbet de kalmadı olan sen ben,
Yakası rozetli, vekilim gezen,
Parladı dişleri, memnunluk canda.!

Sezgidir dolanır, kurgudan öte,
Yapılar iğrençtir, işlerde köle,
Sevinen olurda, gülerler böyle,
İbiş'ler körlendi, özleri kumda.!

Ağlatan gülmez, demiş erenler,
Süleyman kalmamış, elbet giderler,
Miadı gizliden, neyi sayarlar,
Sevgiler tabutta, mefta olanda.!

01.04.25 / Saat 09,54
MİADI (Mehmet AY)