Meram Şiiri - İlhami Atmaca

İlkyaz yağmurlarından sonra ne kalırsa sokaklarda
Bu aşkta o kaldı bende
Bir çocuğun saçlarını okşarken bile kaypak saydım kendimi
Nefsime çıkarttığım ruhsatlar kalp
Bir o kadar gerçek yaşadıklarım sende.

Bırak tutulsun kalsın bir şiir tek mısrada
Bırak süslü köpekler çevirsin etrafımı
Yok vergisi nasıl olsa tebessümlerin

Yakam yırtık yeniden varım derken
Pardesüm kir pas içinde
Birgün azgın sularına kapılarak bir nehrin
Vurduğum kıyılarda bulunmayacağım
Bir meramım olacak yine de
Ben diyeceğim...
Ben bozkır çocuğu
Sağanak yağmurlarda boğdum kendimi
Azgın sulardan kaçmadım da yeryüzünde
Yüzüne bakmadığım kalmadı diyeceğim
Sevmediğim ve belki kalmadı diyeceğim
Öfkelenmediğim bir şey.

Ne güzel...
Meramı saklı bir adamım ben.
Meram mı?
Yok konuşacağım bir şey
Söyleşeceğim kimse de.