Sevdam dan sen den hayattan utanıyorum
Öylesine dolmuşki acılar,artık sığmıyor cihana
Bir koşturma bir telaş,sevgilere hiç sıra kalmamış
Boynu bükük kalıyorum.
Dört yanım duvar,hiç elimi tutan yok
Kimselere söyleyemiyorum.
Çaresizliğin insanı yok ettiğini bilirim de
Laf anlamaz deli gönlüm
Olmayacak duaya amin diyorum
Sevginin insanı böylesine hapsettiğini bilirimde
Uslanmaz kalbim
Yine tutsak, yine kapıldı sana
Hiçmi bir şey kalmadı,içinde o güzelliklerden
Hiçmi bırakmadın,saklamadın o güzel sevgilerden
Gidişin zor oldu,vedasız sessiz
Yağmur gözyaşlarımla yarışıyor
İçimde çığlıklar halka halka büyüyor
Sen yoksun
Gidiyorum buralardan
Küskün değilim
Gidiyorum kırgın değilim
Yenildim kaybettim
Anılarımı koy kalbine
Birde kibrit çak üstüne
Gökyüzü kararınca ışıklar yanınca,
Tek tek çekilir herkes,
kavuşur özlemler, hasretler
Kurulur sofralar
Kimi ev küskün, kimi ev şen mutlu
Saatler geçirir
Yasaklarla dolu ömür kuralları yok edelim
Gel günahı yaşı yalım kalbimizde ışıltılar
Gecelerin karanlığı saklar bizi hatıralar
Gün doğmadan ay kaybolmadan
Darmadağın duygular
Bir daha gelmez inan yaşanan dakikalar
Heyecan lar hayal ier sankı eskıdendı
bekleyıs ler ozleyıs ler bır baska güzeldı
umutla gözlenen aksamlar
gecenın karanlıgı bıle yıldızlarla dansederdı
Yaşamak nedir sence söylermisin
Güzellik nedir sence
Hissetmek nedir
Bir dilim ekmeğin tadı
Bir güzel düşün gerçekleşmesi
Bir dostun yakınlığımı
Söylemeye sözcük yetmiyor
İçimdeki acı dinmiyor
İsyanım, tanrıya değil, kendime
Ruhuma, beynime
Sevgime, sana, kaderime
Mutlu olmalı mıyım
Son aşkım deme, yine seveceksin
Sen bilmesen de kalbin isteyecek
Yine yükselecek ruhun
Hayatının ritmi değişecek
İçinde kelebekler uçuşacak
Son aşkım deme yine seveceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!