Neredeyse sabah olacak. Ve bu gece yine misafirim olmadı uyku. Yalnızlık, müzik ve kahve ile beraber dertleşiyoruz. Ve, sen yoksun. Seni anlatıyorum onlara. Hayallerimde bulunduğun yerini. Benim için olan önemini. Ve hala iyi bir insan olarak yaşayabilmemin senin sayende olduğunu. “Merak etme.” diyorlar bana. “Merak etme, biz hep yanındayız.”
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta