Merak. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

yine bir gecenin ortasında
yalnız kalmışım
çöl sahrasında.
ne bir sığınacak liman var
ne derdimi paylaşacak bir sırdaş.
bekliyorum gelecek olan dostumu
amellerim İle gidemem böyle o yurda
umutluyum yinede kesemem ümidimi
düşünce sarmalına girdim bu gece yine
belkide aklımı oynatıyorum
ancak gelecek olan gelecek onu biliyorum.
tefekkürsüz geçen gecelerime acıyorum
onu anmadan her saniye ve zamanıma kahrediyorum.
azametini düşünüce titriyorum
rahmetini bilince rahatlıyorum
ne olacak sonum akıbetim diyorum.
sonra içime bir esenlik rüzgarı esiyor
içimden patlayan gür bir seda!
onu bileceksin göreceksin anlayacaksın
az kaldı bekle her şey ortaya çıkacak
odur el halim olan kulunu seven sevilmeye en layık olan
diyor işte öylece kendimi teskin ediyorum.
halbuki gün içinde gözler oynaşta
dünyalık peşinde, fitne fesat içinde
eksiğim işte, hatalarım günahlarım var
ancak ne güzellikler yaratmış yaratan
ne güzel nimetler lezzetler eserler
diyorum onu anmadan edemiyorum.
artık insanlara hayret etmiyorum
her kes kendi yolunda gidiyor
kendi tercihi ile kendi kaderine sürekleniyor
sadece ben kendime acıyorum
affedilir miyim? bağışlanır mıyım? bilmiyorum.
ancak ondan başka sığınılacak liman yok biliyorum.
hani Musa as merakı İbrahim as merakı gibi
bende onu ve yeniden dirilmeyi
mahşeri ve cennetini çok merak ediyorum.
Onun ateşinden gazabından yine ona sığınıyorum.

Selam ve esenlikler dilerim
onu ananlara onu bilenlere vesselam.