Mensur Tecelli Varol Şiirleri - Şair Men ...

Düşer sokak,
Vaktin pençelerini görünce.
Kapatır gözlerini usul usul,
Işıklar sönünce.

Düşer sokak,

Bu kitaplar bir yerde kalır, öteye gitmez.
Oysa Kur'an her yerdedir, onun nuru bitmez.

Benim her derdime dermandır Kur'an-ı Kerim.
O benim şifam; ne doktor, ne ilaç isterim.

Sorma bana hiçbir şey, zira aklım çark etti.
Bu sonsuz düzlükte dışım, içimi fark etti.

Yaşadıkça gölgen olacak hüzün.
Sonları görerek üzüleceksin.
Yapraklar gibi sararacak yüzün.
'Biz de bir yaprakmışız.' diyeceksin.

Bizi veren, bizi alan hep aynı.
Ey insan, artık sahibini tanı!

Karanlık, aydınlığa kurmuşken binbir pusu,
Uyan sözde kahraman, bu ne uykusu?