Menşei Kirli Bebek Şiiri - Beşir Çiflik

Gövdesinden vurulmuş henüz fidan çağında
Karanlık ortasında dertlerin kucağında
Güney Anadoluda
İki binli yılların ortaçağında
Çıkmaz sokaklarda dolaşırken bu yürek
Bir de sen ortaya çıktın “menşei kirli bebek”

Bedenimde her hücrem nefret doluyken
Kendine yurt edindin mezarlığı sen
Günlerce uğraş verdim kurtulsun diye
Bedenim senden… sen bedenimden…

Kutsal mesajlarla dolu bir öğlen uykusu
Ve seninle bedenimin filizlenme duygusu
Güç verdi bana
Volkan oldu sanki içimde erdem
Andolsun bildiğim tüm değerlere
Yaşayacaksın sen

Husule gelsen de karanlık bir eylemden
O sonsuz hakikatin verdiği emaneten
İki can taşıyor artık bu beden
Ürkütse de önümde kat kat barikat
Tavanda asılı duran sicime inat
Sen karnımdaki bebek
Sen büyümene bak

Anlaşılır diye büyümekten korkma sakın
Nasılsa bilinecek
Gözlerdeki şüpheler nefrete dönüşecek
Önce sözler söylenecek zehirzemberek
Can içinde can taşıyan bedenim
Tekmelere direnecek
Salya sümük tükürük
Yağmur gibi suratıma inecek
Annen kurban olsun sana
Sen büyü bebek

Tekmelerden sonra kimden’e geçilecek
Henüz doğmadan sana
Piç elbisesini giydirmem bebek
İnan bana bu gerçek
Benimle birlikte toprağa gömülecek

Son çare toplanacak aşiretin meclisi
Bir saat gibi kurulacak kurgu
Ya küçük kardeşimin eline silah verip
Fırat’ın kıyısında bu can infaz olacak
Ya da can içinde canın katline hükmolunacak
Allahtan çareler tükenmez bebek

…………………………………
Bir ay geçti aradan
Şüpheli bakışlar karnımı delip geçti…
Sen de çok çabuk büyüdün bebek
Önce sözler söylendi zehirzemberek
Salya sümük tükürük
Yüzümde öbek öbek
İki can taşıyan bu beden
Baygın düştü tekmelerden

Doktor amca söyledi
Ayağım kayıp damdan düşerken
Ben ölümden dönmüşüm
Seni de düşürmüşüm

Hiç kimseye söylemedim
Menşein saklı bebek
Bu vahşi gerçek
Benimle birlikte toprağa gömülecek