Menekşe Şiiri - Hüseyin Muşmal

Menekşe
Ay geçer, yıl geçer hasretim çöker,
Acıdan, sızıdan sen kaçamazsın,
Özlemi zor olur, saçların döker,
Bir türlü aşkından sen geçemezsin.

Ya öldür, tendeki aşkı sevdayı,
Ya kaldır, ayrılık denen dünyayı,
Ab-ı hayat sanıp her bir deryayı,
Dokunur başkası, sen içemezsin.

Kapatıp gözünü, gitme rastgele,
Yaş dolar gözlerin, dönüşür sele,
Menekşe benzemez, öyle her güle,
Dört mevsim, her iklim sen açamazsın.

Yaradan, kuluna çok imkân tanır,
Kulları sınavı, sebepsiz sanır,
Bilirsin serçeler, çabuk aldanır,
Yaban bağlarında, sen uçamazsın.

Eşref’i dinle sen, yolunda yürü,
Sanma ki peşinden gelir her sürü,
Giderken her şeyi kökünden kürü,
Ektiğin sevdayı sen biçemezsin.