Bilmez hiç kimse
Benim şiir yazdığımı
Doğan güneşle başlarım
Ben seni hiç sevmedim
Ben seni hiç sevemedim ki
Eskileri bekledim unutulmuşluğumda
Ölü gibi diri
Diri gibi ölü
Yaşayan ölü
Yaşamayan diri
O bir aciz
O bir mendi.
Ayrılık acısı yürekleri dağlarmış
İnsan sevdigini kaybedince ağlarmış
Kurtlarmış dağları mesken tutanlar
En kötü günlerde bile kendime
Vasiyet bıraktım ölüm nafile
içinde kalmışsa benden geride
İnsan,
Mutsuz olduğunu düşündüğü kadar mutsuz
Yalnız olduğunu düşündüğü kadar yalnız
Yalniz kalmissam, özlem duymussam, kime ne bundan?
Yüregim buruk olsa da neden bu isyan?
Islak bir mendil, birkaç ani senden kalan
Aramak seni uzak diyarlarda
Bazen semada, bazen bekada
Aramak her tarafta, bulamamak seni
Yeniden doğmalı bu şehirde
Yok saymalı tüm yaşananları
Bu sefer korkmamalı ölümden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!