Menderes Şiiri - Cudi Nuh

Ey rüzgår ne yönden ister isen es,
Bu kadar vahşete denir ancak pes!
Dünya servetine etmedi heves,
Zengin geldi, fakir gitti Menderes.

Malına mülküne el konulmuştur,
Çakma bir mahkeme uydurulmuştur,
Kulaklar yalanla doldurulmuştur,
Zengin geldi, fakir gitti Menderes.

Halkın sevgisiyle yaşadı, öldü,
Ölümü kalpleri dokuza böldü
O gelmeden önce memleket çöldü,
Zengin geldi, fakir gitti Menderes.

Milli hasılayı kapışan çoktu;
İşçiyi, köylüyü düşünen yoktu..
"Efendi" sözüne karnımız toktu.
Zengin geldi, fakir gitti Menderes.

Abidlere O gösterdi saygıyı,
Mabedlere serdi ipek yaygıyı.
Gönüllerden sildi attı kaygıyı..
Zengin geldi, fakir gitti Menderes.

Türlu şenaete izin verdiler
İnsanlığın defterini dürdüler
Türk'ün ahlakına leke sürdüler.
Zengin geldi, fakir gitti Menderes.

1961