Memur Şiiri - Uğur Musab Şahin

Memurda ruh hali, kafayı yorar.
Ay sonu geldi mi, hesaplar boğar.
Gelir gider tutmaz, benzi de solar.
Görenler memuru zengin sanıyor.

Çoluk çocuk, bölge bölge sürünür.
Sicilinde, onca şehirler görünür.
Evden işe tam kırk dakika yürünür.
Görenler memuru gamsız sanıyor.

Var yok arasında geçer zamanı.
Ne bir tatil vardır, ne grev zammı.
Şık takım elbise, hanım da farkı
Görenler memuru süslü sanıyor.

Pabucu boyalı, takımda ütü
En ucuz marketten, peyniri sütü.
Çerkez, Abaza, Manavı, Kürdü.
Görenler memuru cimri sanıyor.

Sermayesi kalemdir, ucu boyalı
Fazlasında gözü yok, karnı doyalı.
Pardösü sökük, ceket yamalı
Görenler memuru ballı sanıyor.

Bayramda seyranda, asıktır yüzü.
Şikâyet değil ki, “para yok” sözü
Sözü ne ise odur, mayası özü.
Görenler memuru aydın sanıyor.

Çocuklar ve eşi asıl tasası.
Uzaktan bilinmez, sevinci yası.
Onlar için harcar, varsa parası.
Görenler memuru mağrur sanıyor.

Akraba özlemi, gurbet gözyaşı
Daha kırktır, elli sanılır yaşı.
Biraz kambur yürür, eğiktir başı.
Görenler memuru ipsiz sanıyor.

Eşya da, elbise de marka bilmez.
İçi kan ağlarken, yüzü hiç gülmez.
Ne gazino, ne restoranda girmez.
Görenler memuru ruhsuz sanıyor.

Devletten isteği, emekli olmak
Harçla borçla, çocukları okutmak,
Yan gelip yatmak, eve kurulmak
Görenler memuru borçsuz sanıyor.

Emekli olunca, doktordan çıkmaz.
Ne yaşamak ister, ne hayattan haz.
Vefasız dostlara, kırgındır biraz.
Görenler memuru huysuz sanıyor.
2013