Insanlar birer hastalık, telaşları yakar içimi,
Düşlerimde kaybolurum, her karmaşa içinde.
Yalnızlık ise huzur, sessizlik benim sığınağım,
Yıldızlarla konuşurum, gece benim dostum.
Sokaklar kalabalık, yürekler gizli sıkıntılarla dolu,
Ama yalnızlık özgürlüktür, ruhuma bir ilaç gibi gelir.
Akşam erken iner mahpusaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Devamını Oku
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta