Memleketim Şiiri - Oğuzkan Bölükbaşı

............................altmışbeşmilyon insan için

Şimdi onlar gelir aklıma
Güzel yerler tutmuşlardır insanda
Çıkaramazsın
Sevdadır adlarının sonu
Kara sevda
Ölümüne sevda
Ne söylerlerse sevdayla biter aslında
Her sevda bittiğinde yeniden başlar

/şehir yanlış yere kurulmuştur
sokaklarında tramvay geçmez
horoz ötmez sabahlarında
çöpçüler caddeleri bilmez
güneş her gün başka yerden doğar/

Senin aklın umutlanır hoyratlarda
Haydi efeler
Çekin uşaklar
Gakkoşlar
Dadaşlar
Seğmenler
Neresinden baksan türküleri gelir
Yemen’den
Edirne’den
Kars’dan
Diyarbekir’den
Ankara’dan
Adana’dan
Toprağın rengi kırmızıdır dikkatle bak
Kandır miras Ata’dan
Öylesine
Beleşine bir Anadolu değil bizimki
Bayrağı yükselir
Anıtkabir’den

/yürekler yanlış yerde atar
oysa
Çanakkale’den başlar kan damarları
Sonra Samsun’a çıkar
Erzurum
Sivas
Sonra Ankara
Biz benzemeyiz o yüzden
Ne gavura
Ne Araplara/

Yüzünü yıkadığın sulardaki berraklık
Kemiklerinden süzülüp gelendir dedelerinin

“dörtnala gelerek uzak asyadan
akdenize doğru bir kısrak başı gibi”
Ergenekon’dan
Atilla’dan
Alparslan’dan
Ertuğrul’dan
Ve Atatürk gibi bir son Bozkurt’tan

/yanlış yerdeyiz şimdi
bilimden uzaktayız
son durağındayız dünyanın
son istasyondan kalktı tren
yeni bir önder lazım
bize bilimi getiren/

Sıra bizde
Zaman nehir
Dökülürken denize
Bir iz bırakmalı bu nesil
Tarihimize
İnsanlık tarihimize
Ki kalmasın ilerde küfür eden kimse

/yanlış yerde duruyoruz
yanlış oyunlardayız/

“hayatta en hakiki mürşit ilimdir”
bana sorarsanız
gerisi filimdir