Memleket isterim Şiiri - Mertkan Özel

Memleket isterim,
Göğü mavi değil,
Gönlü açık olsun.
Bir çocuk ağladığında
Herkesin içi sızlasın.

Memleket isterim,
Camisi de olsun, cemevi de.
Ama en çok,
İnsan gibi insanı olsun içinde.

Ben taşına toprağına değil,
Dert ortağına hasretim.
Bir tas çorbanı paylaşan,
Bir selamla yüreğini açan
Komşuya hasretim.

Memleket isterim,
Gecekondu değil,
Haysiyet üstüne kurulmuş evleriyle.
Suyu akar,
Elektriği yanar,
Ama en çok
Adaleti çalışır olsun.

Memleket isterim,
Ne Kürt’ü öte dursun,
Ne Türk’ü yokuşta kalsın.
Ne Alevi'yi yaksınlar,
Ne Sünni'yi yüceltsinler.
Herkesin alnı açık,
Yüreği bir olsun yeter.

Memleket isterim
Toprağı bereketli,
İnsanı kanaatkâr.
Ama en çok
Gençleri umutlu olsun.
İntiharı değil,
Hayatı düşünsünler sabaha karşı.

Bir memleket isterim ki kardeşim,
Ben ona türkü yazayım,
O bana yar olsun.
Ben ona şiir yazayım,
O beni unutmasın,
O beni öldürmesin.