Memleket Şiiri - Yusuf Işık 3

MEMLEKET

her tellerine dokundukça
damardan türkülerle
dağlarına yandığım
özlemine ağıtlar yaktığım
yar diye
bağrıma bastığım
yaralı memleketim
ne de hazinmiş öykün
yaz yaz bitmiyor
her gün üstüne
yeni beyitler
yeni boyutlar eklenir
öyle de
bereketliymişsin ki
binlerce yıl
çalıp çırptılar
hala da doymadan
üstelik de
tanrı adına çalmıyorlar mı
en çok da
buna kananlara
inananlara kırgınım kızgınım
ben aşk derken
sevgilinin adını orospu
dört karıyı
şeriat adına hak demiyorlar mı
işte o zaman
bela mis gibi kokuyor
neler düşünürken
neler yazdı bu hain kalem
hadi dön işin yoksa en başa
telden,türküden,yardan
aşktan sözedecektim
etmesine ya
dinine yandığımın memleketinde
ağız tadıyla sarhoş olmak
türkü söylemek korkusuzca
ve pervasızca
aşık olabilmek
yüreğinin alabildiğine
ve ilan etmek herkese
meğer ne zormuş
ne zaman ki
silah zoruyla
susturdular türküleri
yaktılar ozanları
ve içmeler
yiğitlik sayıldı
üzümden medet uman
devleti ali salmalarıyla
ne aşk kaldı ortada
dillere destan diye anlatılabilecek
ne sıcak sarhoşlukların anıları
soygun düzeninin
soyguncu işbirlikçileri
meğer ki
kimseler duymasın diye
susturmuşlar bütün aşıkları
türküleri
ve türkülere ses veren
sessizliğin ar damarı
çelik yürekli telleri..20.12.2013