Memleket Şiiri - Hasan Güzel

Memleket
Nazlı yâr, Yaradan'dan hediye,
Solduğum hava içtiğim su yediğim ekmek.
Dünya malı dediğim han,
kulnarım ev bark oba diye,
ilk orda Allah der, Ana derim, baba derim,
kardeşlerle tanışır, akrabalarla görüşür,Arkadaşlar edinirim
Memleket kök bağ demek benim için sorarsan gardaş
Memleket demek,Rabbimin verdiği dünya hanı demek
Ne haddime benim sevmemek,hamd etmemek,şükür etmemek
Ben memleketimi aşk ile severim gardaş
Ama memlekitimi ve memleket insanlarını kandırmayın
Kan dökmeyin han'ımda,kan dökmeyim yurdunda.
Çalmayın,hak,yemeyin adil olun yurdumda
İftira,yalan,çakallık,hele ihaneti kaldırmaz bu beden,memleketimde
Kardeş,kardeşlerim ile arama girme hepimizin bu memleket,dini etme,makam mevkiye alet
Sen sen şeytanın yaygaracısı olan kardeşim,memleketi mi yakmaya çalışma şayet
İnancını ona bağlayıp, dinime kuyular kazma sinsice, aydıklık,alahksızlık,inaçsızlık olmamalı
İnacsız temsilci temsil edemez beni,ben bU hanın Sahibinin kuluyum.
Sen deyilmisin bana özgür fikirli ol diyen,eyvallah özgürlük doğum gibi doğruluktur
sıkıntı yok doğru isen,
lakin inceden eyri isen gelip benim doğruma çatarsın,kavga eder dalaşırsın
Bu memleket hepimizin çalmaya kalkmayalım,yetmedi bölmeye kalkmayalım
Daha ne dünya kardeşleri var,türü insan vicdanı ve beyni aç..
Kolayca yenmeye kalkmayalım, zaten birbirimizi yemesek
Yüce Allah atmazdı inanan kulu'nu açların önüne
ONLARA BENZEYEREK GİRDİK ONLARIN İNİNE,
ÇAKALLAR İNİNDEN KURT SAĞ ÇIKARMI SANDIN.
Hasan Güzel
17.02.2014
Hasan'ca memleket