Melun ihtiras Şiiri - Dağlar Özügüç

Kirpik kırpmadan geçen gecenin sabahında
Gafletle unutulmuş hatıralar yok sayıldı
Melun ihtiras karanlığının derinlerinde
Heyecanlı hafızaya mahkum duygular
Sırça yürekte bir fırça darbesiyle yok edildi
Uykusuz düşlerin ikilemiyle alınan mesafeler
Sevilmeye aç bir ürkek bakışın esiri oldular
Seven sessiz yürek merhamet beklerken
Masum bir sevginin hasretle gelmesi
Ama onu bıraktığı gibi bulamaması
Hüsranın nisyan ile müsterih olma halidir
Dalgaların hışmıyla sahile vuran bir damla suyun
Önceliklerini hassasiyetle dikkate alan kader
Eşkiya pazarının malzemesi olmuş hatırlarımızı
Acımadan silmesi manidar değil midir?
Kim olursa olsun
Adil olmayan bu kaderden şikayet eder