Meltem Mesture Güven Şiirleri - Şair Mel ...

Benim sevmeye vaktim olmadı
Sevmelere hapis ettim kendimi aslın da
İçimde savaştım kendimce asice
Tam seveyim derken Koskocaman engellerim oldu,

Sende beni kaybedenler ülkesindesin
Hayallerimden çıkıp giden de sensin
Ne oldu adını ayrılık koydun
Başka birinimi buldun,

Okadar sözler ve yeminler

Kalemime kanat taksam
Uçuşur gider yazılar
Silgime ayak taksam
Koşuşur gider anılar
Yokluğuna anlam koysam
Gülümser zamanlar

Benim olmayana bakamıyorum
Hayalde düşte yaşamıyorum
Şiirde sözde yazamıyorum
Onu kalbime alamıyorum
Ben yalnızlığa kamp kurdum
Hayatıma şans sundum,

Karadenizin çılgın dalgalarında büyüdüm
Soğuğu da sıcağı da bu topraklardan öğrendim
Dimdik durmayı çabalayıp bir şeyler elde etmeyi de
Anne ve babamdan öğrendim
Kimi zaman ağladım kimi zaman güldüm
Ama küçük şeylerle de mutlu oldum,

Bugün pazar ve güneş ilk defa kendine gelmiş
Rüzgar kendi kendiyle dans etmiş
Deniz dalgasını usul ve sessizce vurmuş
Ve mis kokulu kahvaltılar hazırlanmış
Çay kokusu da etrafa yayılmış,

Zaman herşeyi süpürdü benden
Acılarım geçmedi gitmedi neden
Hatıran kaldı son gülüşlerinde
Bakışların hep ezelden,

Herşeyi yazdım kağıda yaza yaza

Evet yine yolun sonu
Ve ben yine tek başıma
Ellimde kahvem yanımda kalem
Seni karalıyor mısralar seni soruyor
Sen yoksun içim kan ağlıyor
Sonsuz aşkmı diyor

Anılar canlandı
Yürekler Ağladı
Her kelimeler
Can Yakardı,

Ellerinle taş koydun yollarımıza
Bile bile ateş yaktın geçmişimize
Küllerimizi savurdun rüzgarlarda
Gözyaşları yağdırdın baş ucumuza,

İç savaçlarım var benim