Dünyaya ilk gözünü açtığın zaman
Karşında ilk babanı görürsün
Onun o heycanına ortak olursun
Söyleyemezsin ona o anda
Neler hissettiğini
Baban ise anlatır bir bir
Arıyorum seni
İnternet sayfalarında
Adın geçiyor
Her tıklamada
Derdim oluyorsun
Her defasında
Acıyı tatmış yüreğine
Sevgisizliği görmüş
O, ağlayan gözleri
Ellerini uzatmış
Ama, tutan olmamış
Ağlamış. kimse ona bakmamış
Gözlerimde yine yaş var
Ama yine anlamdıramıyorum vicdansızlığı
Acıyor yüreğim hemde çok
Kokusunu saklıyorum bedenimde
Hasret kaldım bu koca şehirde
Nefretlerim içinde
Ölmekmiş yaşamak
Hayal kırıklığına uğramak
Bir ömür böyle geçer sandım
Umudumu geçmişte sakladım
Son sözümdür ayrılık
Biz nerde hatta yaptık
Uçsuz bucaksız bir yoldayım
Matem rengine bürünmüş hayatım
Unutamamak acıtıyor bedenimi
Tanık oldu buna kalbim...
Sabahım akşamımda
İçimde binlerce hortumla
Kader geçmiş önüme
İzin vermez ki geçmeme
İsyan etmek boşuna
Sen ettin sen buldun
Bekliyordum bana vurduğun
O hüzünlü gecemde
Biliyordum oysa
Seninle ilgili bütün gerçekleri
Önüne sererdim bir bir
Ama sen...
Görmek istemiyorum dünyayı
Birbirini dolandıran
sahtekar insanları
Görmek istemiyorum dünyayı
Her bir yanı
Acı hatıralarla kaplı
İçim el vermez
Yüreğim evet demez
Uzun uzun düşünme
Hayır,bende bitmez
Sözüm söz
Yüreğim öz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!