Aslen Van/ Saray lı olup VAN' ın Tuşba ilçesinde doğdum. Bir başkent çocuğuyum(Urartu). Bir toplumun fikir sancıları çektiği bir zamanda gözlerimi dünyaya açtım. Büyük Dedemi Toplumda; 33 Kurşun olarak bilinen Muğlalı katliyamında kaybettim. Ilkokul ve ortaokul yıllarımı Van' ın şirin bir gecekondu mahallesinde devam ettirdim. Ortaöğretim sürecinde Şehrimde meydana gelen depremle ailecek kısa bir muhacirlik dönemi yaşayıp başka bir başkentte göç ettik. Ve ilk isyankar şiirlerim yaşadığım bir hadise yüzünden cereyan etti. Ankara' nın Etimesgut ...
Kayıp giden yıllar Zamansızdı
Geride bıraktığımız pişmanlıklar
Düzeltemediğimiz yalnızlıklar
Sevmeyenleri severek harcdağımız yıllar
Saçımdaki beyaz tüylere işaretti
Geriye koşmanın insanı debelendiriğini öğrenmem bu yaşta didiklemenin saçma ayrıntısıydı
Meskenler cürmüme bir tırnak kadar hissiyat vermiyor
Maskeler mi çok gidişatlar mı
Beni karahindiba tüycükleri gibi
En sonunda icabına sıkıp yumruklarımı
Bağırdım bağrımda kalan hastalığımı
Devinim mi devrim mi
Beni günahlarına boğan hicranım neydi
Kim Nergiz yarınlarımdan bahsetti benim için
Bu kadar ben içinde hangi bene tapayım bilemedim
Sevmek demişti bizim oraların insanı
Sözlerin tortusuna hami bir şekilde
Kendilerini ortaya koyarak
Silinmeli her bir ağırlık kalbe düşünce
düşen yapraklar gibi hafif
kalbi kırılan bir dal gibi narin
Ne solan çiçekler taşımalı yükünü
Ne de kimse taklit etmesin gülüşünü
Garip bir saklambaçta kaybolmuş bir dürtüyle başlıyor hayatımız
Birbirine düğünlenmiş hayatların hapsiyle tükettikten sonra zamanı
Yaşamaya dair haykırıyoruz ölümün ilk anda geldiği gibi
Yükseklere tırmandıkça büyüyor solmuş damarlarımız
Özgürlük sanki bir orda insana bahşedilmiş gibi
Hiç görmediğimiz çiçeklerin kokusu doluşuyor burnumuza
Ey Sare Namaza durma vaktn geldi
Güzelliğinin alevleri her an boğazımı düğümleyecek
Sakın Rabbe şikâyet etme beni!
Yoksa seni hissetmeden kapıma son nefes gelecek
Gözlerime şeytan mili çektrdim seni birde öyle göreyim
İnan bana bu zevke/acıya değeyecek
Bana hep kendimden vazgeçişler sunuldu
Yabancı seslerin içinde kaybolmuşluğum artık yürekleri tedirgin edeceğini anladığım gün:
Kendi kelimelerimle kavga edeceğim
Mesela toprağımda yetişen çiçekler artık daha gerçekçi yetişecek
Yapma çiçekler arasında kaybolmuş dünlerimizin onurunu ben kurtaracağım
Artık sağıma soluma sesleneceğim günler yok
Kenar mahallede bir duvar
Boya tutmaz briket
Sıvasız kalarak yoksul
Fikir yazılarıyla bunalıma koyduğu bir sokak
Top darbeleri sayesinden hiç ayrılmadı yanından dayak
Aşk doktoru
Şehirde çabukça çürürmüş türbanım
Kaybolmuş söylentilerin arasına sığınmış
Kim bilir ne eller uzatılmış alınmadan
Ölümdür işte bu yarından arda kalan
Ne cümlelere gebe kaldın oysa
Değişik mizaçların kavgasına tutulurken bu ıssız gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!