Uğultulu gelir benim sesim onlara
Hiçbir zaman tam anlaşılmaz
Kedinin tırmalarken çıkardığı ses gibi
Kulakları fena halde inletir
Derin Yaralar bırakır acı sözlerim
Bir dokuz Ocak daha geride kalacak
Güneşin mesaisini aya bırakışıyla
İlk dokuz Ocak gibi her dokuz Ocak
Soğuktur, dondurur adamı kara kışıyla
Yaşamın yakıcı havasını teneffüs ederken,
Yaşamak niye bu kadar zor
istemsizce nefes alıyorken
Niye cennet öteki tarafta
Biz Ateşte yanıyorken
Bedeli midir yoksa bu ebediyetin
Büyüklüğün karanlığından mı geliyor ey kadim gece
Esrarından mı yoksa ketumluğundan mı?
Güç gizden gelir derler,
Çözülmez gizeminden mi gelir sana karşı duyulan bu korku ve hürmet
Sen gelince, niye çekilir herkes münzeviye
Gözlerini ilk gördüğümden beri
Uykusuz geçirdim tüm geceleri
Zaten gün yirmidört saat eder
Uyursam geceler gündüzleri siler
On iki eksi on iki elde var sıfır
Kapandı kapı, duyuldu sarsıcı yankı,
Senin sırtında kırbacın izi var,
Ey Rab senindir kainat niye döner celladın çarkı,
Hizmetkar da ne arar anahtar,
Karşımda kumandan yanımda topu tankı,
Tak tak tak korkutan ayak sesleri,
Gece gece kimdir bu serseri,
Hayra alamet değil elindeki zinciri,
Kaçamadım kaldım esiri.
Yavaş yavaş zerk etti zehri,
Sonbaharın kaderine mahkum bir yaprak
Canına kıldan ince bir bağla tutunmakta
Hem umudu hem korkusu metruk bir budak
Siyaha bürünmüş gök kubbe uzun bir yasta
Kim bilir bu feci kasvet ne zaman kalkacak
Hangi çetin bilmece çözülürse tabiatta
İnsan bir kaç damla kan,
Olur ya beşerdir düşer bir an,
İşte yetişir Kızılay o zaman,
Verir insana damardan can.
Belkide kan döküyor cephede bir subay,
İndimi büsbütün cehalet perdesi,
Efendi olur ucubenin birisi,
Ta uzaklardan duyulur kırbacın sesi,
Biçarenin tek çaresi vermek son nefesi.
Uzakta değil Irakta aynı vakıa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!