İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
dağıldım sokaklara
çiğneniyor parçalarım
sanki gökten yerlere
dökülüyor dualarım
boya sıçramış ufaklara
bedenimi topraktan çalarım
başı boş serserilere
bir ihtiyar gibi ağlarım
bir daha susmam asla
artık güllerimi dermem
iflah olmam ben bu yasla
bir kere gülmeye ermem
yıkıntımı kim kaldırır
beni de bir insan bilir
cesetime kuşlar saldırır
ya da bir melek olabilir
Kayıt Tarihi : 10.12.2006 18:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)