Melek Çiçek Şiirleri - Şair Melek Çiçek

“Ölüm ölüm dediğin nedir ki gülüm,
Ben senin için yaşamayı göze almışım.”
Diye başlardı çok sevdiğim bir türkü.
Düşünürdüm,
Gerçekten ölüm kaçıp gitmekti,
Oysa yaşamak kalıp savaşmaktı.

Herkesin dosta ihticayı vardı belkide,
Kayıtsız şartsız her ne olursa olsun onu dinleyecek,
Söylediklerini dikkatlice analiz edip,
Doğru ve yanlışı ayırt etmesine yardımcı olacak biri.

Ve belkide herkesin bir hayat arkadaşına ihtiyacı vardı,

Kaybolmuş bir aşkt bizimkisi
Kendini geçmişe gömmüş,
Çoçukluk anılarında kalmış,
Yıkık evlerin asmalarında,
Çaresiz akşamlarda,
Yorgun,

İki masal kahramanı gibiydik
Gözlerine bakarken içim titrerdi
Kalbim hızla çarpardı ama söyleyemezdim
Bilirdim senin içininde titreyip söyleyemediğini
Bilirdim seninde her gece yatmadan önce beni düşündüğünü
Ve bir çok şeyi bilirdim ama anlatamazdım.

Aklıma ilk gelen ateş ve su
Daha sonra Dünya ve Güneş
Ve bunun gibi sayabileceğim
Bir sürü aşk hikayesi...

Bazen Öyle anlar gelir ki,

Bugün kendimi mutlu hissetmek için elimeden geleni yaptım.
Kendimi mutlu hissettiren şeyler yemek, içmek, izlemek, dinlemek
Gibi bir çok şey yaptım.
Ama yinede tüm bunlar,
Yanımda olmayışının boşluğunu doldurmaya yetmedi...

Kaybetmek insanı yerle bir ediyor
Seni kaybettiğimi düşündüğüm an
Sanki kalbimi, sanki hayatımı kaybetmiştim.
Çünkü yaşamak için ne kadar nedenim varsa
Hepsi sendin

Artık çok geç galiba
Hem sevmek için
Hem de arkamı dönüp gitmek için
Yüreğimden ellerini çekmek için
Artık çok geç galiba

Gözlerimi açtığımda yine aynı sabaha uyanıyorum,
Aynı araçla aynı yerde iniyorum,
İşe geldiğimde ise yine aynı yüzler
Hayat hep aynı akıyor...

Eve gitmek hem iyi hem kötü

Zaman yine acımasızca geçiyor.Bense her zaman yaptığım gibi sadece gecen zamanın arkasından bakmakla yetiniyorum. Neydi beni böyle hırçın yapan yaşadıklarım mı? Belki belkide değil....
Sürekli imkansızı istedim. Hayattaki tek isteğimde bir gün sevdiğim kadar sevilmekti....
Ama olmadı ya ben ya hayat yada tanıdığım insanlar hiçte hayal ettim gibi olmadı.....
Peki neydi beni zaman zaman çekilmez yapan yaşadıklarım mı? Belki belkide değil....
Dostluklarım arkadaşlıklarım oldu hemde herkesi kıskandıracak kadar........
Ama bi sorun vardı sürekli. Sanki çıkışı olmayan bir labirentti hayatım sanki kimsenin uğramadığı bir çöl yada dışardan bakıldığında muhteşem bi baha ama yaklaşınca tam tersi......