MELEĞİM’e…
Melekler gibiydi,kanatsız ama arşa bir adım daha yakın
Ehl-i beyt,şehitler ve sen
Leyl kapladığında her yanı sessizce
Ekvan-ı adem bile sana hayran bir görsen...
Kafi gelir mi sandın bunlar seni anlatmaya?
Şevk dolu içimde bir kez daha sana bakmaya...
Abeslikler içinde bir çöplük gibi bu alem
Heyhat! Unutulmuş Sonsuz Alem!
İnsanlar aşkı kölesi yapmışlar nefsin
Nereye gitsem,nefse hükmü var KARDEŞLİĞİMİZİN! ! !
Kayıt Tarihi : 20.5.2011 11:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!